Gemaakt door Gerco de Ruijter in 2003. Het kunstwerk is een c-print op aluminium met een afmeting van 50 x 50 cm.

Vandaag de dag zou je misschien denken dat deze foto met behulp van een drone was genomen. Maar in 2003 waren drones nog niet zo gewoon. In plaats daarvan had de Nederlandse fotograaf Gerco de Ruijter een analoge camera vastgebonden aan een vlieger om het bouwterrein vanuit vogelperspectief te kunnen vastleggen. De Ruijter maakt in zijn artistieke werk graag gebruik van bijzondere perspectieven om zo vanuit de lucht patronen te kunnen opsporen en een abstracte weergave van het landschap te kunnen creëren. De geometrische vormen in de afbeelding zijn delen van het bouwterrein in verschillende fasen van constructie en geven het beeld een mozaïekachtige kwaliteit. 

Aan het begin van de jaren 2000 werden meerdere fotografen gevraagd om de bouw van het Amsterdamse zakendistrict (de Zuidas) vast te leggen. 

 maakt deel uit van de serie die Gerco de Ruijter voor dit project creëerde. 

Mahler IV

From the series (Inter)Faces of Predictions

, Sheung Yiu looks into different practices of face reading, facial prediction and facial recognition. For this multi-medial series, consisting of a video essay, a series of self-portraits and an extensive research notebook of visual references, he submitted his own face as a test case: scanning, screening and analysing his features in order to understand the processes behind it. 

In his practice, Sheung Yiu combines East-Asian traditions of facial readings, promising to predict one's future based on facial features, with contemporary facial recognition technologies, drawing a striking parallel between Eastern and Western practices around facial studies.  

On a deeper level, the project questions the way different technologies, whether digital or analogue, algorithmic or esoteric, shape the perceptions and biases connected to our faces. Through this, he recognises that a face is never just a face: it is what we, or the systems we use, want to read into it. 

Animation

Notebook scan, from the series Interfaces of Prediction

Facial landmarks (2023), from the series Interfaces of Predictions

Twisted Face (2023), from the series Interfaces of Predictions

Fortune in My Thirties from the series Interfaces of Predictions, 2023

Faceless (2023), from the series Interfaces of Predictions

Scan (2023), from the series Interfaces of Predictions

Between Two Charts (2023), from the series Interfaces of Predictions

Old and new moles (2023), from the series Interfaces of Predictions

Face Mesh (2023), from the series Interfaces of Predictions

Ancient Prediction (2023), from the series Interfaces of Predictions

Sheung Yiu

The West Desert, located on the western shore of the Great Salt Lake in Utah (USA), is the ancestral home of the indigenous Goshute people. Though officially public lands, managed by the Bureau of Land Management, this area is largely used for various privatised or military purposes, ranging from mining operations, testing grounds for weapons and improvised gun ranges.  

, Jaclyn Wright visited these cluttered sites, full of discarded targets and shattered clay pigeons. The bullet-holed remains, which she collected, photographed and filmed, are pieced together into performative installations, that reflect on the colonisation of ancient lands by bureaucratic systems.  

By inserting herself into the scene, wearing a skintight bodysuit made out of orange clay pigeons, Wright comments on the hyper-masculine culture of land dominance and cowboy fantasies. The synthetic orange colour becomes symbolic: used to enhance visibility, it signifies the strong opposition and rejection of its natural environment. 

Untitled (BLM arrows I)

From the series High Visibility (Blaze Orange)

Antelope Island (Utah) Buffalo Hunt photograph collection, Digital MSSC782, No. 6, Altered

L. Clyde Anderson photograph collection (1910- 1959), P0158, Box 1, Folder 27, Altered

Charles James Neal photograph collection (1900 - 1920s), P0694, Box 1, Folder 4, Altered

The West Desert is located on the western side of the Great Salt Lake [UT, United States]. Historically, this area has been documented through photography and land surveys, supporting the violent exploitation of the landscape. 

Archives, II

Untitled (grid)

Nearly one-third of the West Desert's 7.7 million acres are used as biological and chemical weapons testing grounds. The remaining areas of the West Desert are open to various uses, including improvised gun ranges.

Collected Targets

Collected Targets, from the series High Visibility (Blaze Orange)

L. Clyde Anderson photograph collection (1910- 1959), P0158, Box 1, Folder 6, Altered

Stansbury Island, the second largest island in the Great Salt Lake, echoes with gunfire and is littered with bullet holes, clay pigeons and improvised targets. The Bureau of Land Management refers to this detritus as "trigger trash".

Found Clay Pigeons

Archives, V

Jaclyn Wright

Dream-like figures appear in dense forests, dancing and floating around smoke and fires like magical figures. For 

Cansu Yıldıran collaborated with fellow queer artists based in Turkey to create a fantastic world where they could feel safe and sheltered —a feeling that is often lacking in their daily life.

The dreamy visuals are fittingly accompanied by a fairytale, written by Yıldıran themselves, which tells about the heavy norms enforced on the queer community by society and how this collaborative project helped them to believe in another world, a deep mysterious realm within them.

 offers an escape: inspired by their dreams and childhood fairytales, Yıldıran’s images unravel a certain state of mind, a deeper meaning of what it means to be queer within a hostile environment. The photographs are all analogue—a technical yet vital element of the project. Not knowing anything about the visual outcome during the process, it allowed Cansu Yıldıran to approach each portrait intuitively and independent of the rest. 

From the series Fathom

Cansu Yıldıran

 in 2004. The artwork is an analogue c-print and is displayed at 61 x 80 cm.

System 8, from the series Kosmos, 2011

visible in

is the main business district of Amsterdam, located south of the inner city. Starting in 2001, every year two to four photographers and visual artists received an assignment to capture this area and its rapidly changing environment. The ten works by Jasper Wiedeman that feature in 

 are a documentation of the garden that he created in the middle of the Zuidas.

06.09.2004

 in 2011. Using c-print as the medium, the artwork is displayed at 99 x 129 cm.

 is reminiscent of outer space; it is a familiar picture  of the infinite, of the unknown and total chaos that surrounds us. The photographs in the series 

 by Joris Jansen refuse the reading of the medium of photography as a method to make things visible. His photographs rather make things invisible. Jansen rephotographs the surface of an analogue photograph. By doing so he creates an imaginary universe full of milky ways and swarming planets. This new universe is far removed from the initial photograph and thus only the materiality of the analogue photograph seems to be relevant for the creation of a completely new universe. 

System 8

Gemaakt door Jack Davison in 2015. Het kunstwerk is gemonteerd op PVC en heeft een afmeting van 53 x 43 cm.

Waves from the Web, 2009

te zien in

Wat waarschijnlijk een doorkijkje op straat is – een rood stoplicht voor een reclameposter – wordt door de donkere context een abstracte compositie, waar de elementen hun oorspronkelijke betekenis verliezen. 

 krijgt hierdoor bijna een collageachtige compositie. In zijn werk laat fotograaf Jack Davison zich inspireren door de geschiedenis van de fotografie: dit beeld heeft iets weg van de abstracte werken van iconische fotografen zoals Ernst Haas of Saul Leiter. Kenmerkend voor Davison’s werkwijze is de grote variëteit aan camera’s die hij gebruikt. Dit werk is gemaakt met een Nikon D800 – een digitale spiegelreflexcamera. Zo gebruikte hij voor andere beelden onder andere een analoge Mamiya RB67, een middenformaatcamera, en zelfs een iPhone. 

Untitled, 2015. New York, USA from the series Personal work, 2006-2016

Untitled, 2015. New York, USA.

Gemaakt door Jean-Vincent Simonet in 2014. Het kunstwerk is een inkjetprint met een afmeting van 90 x 120 cm.

 (De Zangen van Maldoror) onder ogen kreeg, voelde hij een enorme aantrekkingskracht uitgaan van het duistere, theatrale en aanstootgevende karakter ervan. Dit avant-gardistische boek, dat in 1869 werd geschreven door de Franse dichter Comte de Lautréamont, is een ode aan de opstandigheid van de jeugd, godslastering en de overwinning van de droom op de werkelijkheid. Simonet besloot dit literaire mysterie nieuw leven in te blazen. Zijn foto’s zijn gebaseerd op de sfeer die in het boek wordt opgeroepen: gotische engelen tegen een indrukwekkende digitaal bewerkte blauwe sterrenhemel, dode takken die versmelten tot roze en blauwe vormen en die doen denken aan plukken haar. De eclectische stijl inspireerde Simonet tot gebruik van zowel analoge als digitale fotografie, waarbij hij met behulp van digitale technieken foto’s vervormt en laat samensmelten. De mysterieuze sfeer uit het boek wordt hierdoor tastbaar in de foto’s. Dat dit boek ooit verboden is geweest vanwege het godslasterlijke karakter ervan, zal wellicht dus geen verbazing wekken. 

Maldoror #2, 2014 from the series Maldoror, 2014

Maldoror #2

Gemaakt door Marnix Goossens in 2012. Het kunstwerk is een c-print met een afmeting van 160 x 125 cm.

Natuur is voor Goossens een constante bron van inspiratie, zonder dat hij daarbij gebruik maakt van spectaculaire vergezichten of ongerepte wildernis. In de serie 

 richt Goossens zich op de verschillende representaties van natuur in vervallen interieurs. Tegels met plantenmotief, plakplastic met houtnerf of bloemetjesbehang ziet hij als uitvluchten uit de benauwende binnenruimte van het huis. Zijn werk is een zoektocht naar het verborgen verlangen van de mens naar exotische oorden en besneeuwde bergtoppen. De foto 

 illustreert hoe Goossens stilstaat bij het alledaagse en ons een unieke blik biedt op de meest subtiele details en rare hoekjes. Wat zie jij in de geometrische vlakken van 

Catch from the series Yonder

Catch, 2012

Gemaakt door Ester Vonplon. Het kunstwerk is een zwart-wit print en heeft een afmeting van 54 x 42 cm.

The imperfections and damage apparent on this black and white portrait add a nostalgic feeling to the image. It seems as if the photograph was made in a long-lost era and damaged through the passage of time. The man’s distracted, somewhat sad look is a good example of the deep yet subtle melancholy that typifies photographer Ester Vonplon’s work. With her photographs, she beautifully captures the transience of life. The damages in the print were not intentional but the result of using dirty tap water in Kosovo during the photo-development process. Vonplon realised that this adds even more power to the story she wishes to narrate. About the series, she says: 

“Life in Kosovo is far from perfect, so a perfect digital shot would not fit what I was feeling”

, Ester Vonplon was part of the Foam Talent 2011 selection. In addition to a group exhibition, the work by all talents was presented in Foam Magazine #28 Talent Issue. 

Untitled from the series The Stillness of Existence

De imperfecties en beschadigingen van het zwart-wit portret geven dit beeld een nostalgisch gevoel; alsof de foto gemaakt is in een ver verleden en beschadigd is door het verstrijken van de tijd. De afwezige, enigszins trieste uitstraling van de man is een goed voorbeeld van de diepe, subtiele melancholie die zo kenmerkend is voor het werk van fotograaf Ester Vonplon. Haar foto’s leggen op prachtige wijze de vergankelijkheid van het leven vast. De beschadigingen in de print zijn niet opzettelijk maar een onbedoeld gevolg van het gebruik van vies kraanwater in Kosovo bij het ontwikkelen van de foto’s. Vonplon kwam tot het besef dat dit nog meer kracht geeft aan het verhaal dat ze wil vertellen. Ze vertelt over de serie: 

 deel uit van de Foam Talent 2011 selectie. Naast een groepstentoonstelling werd het werk van alle talenten getoond in Foam Magazine # 28 Talent Issue. 

Untitled 2 from the series The Stillness of Existence

Gemaakt door Ester Vonplon. Het kunstwerk is een zwart-wit print en heeft een afmeting van 70 x 88,5 cm.

Kun je de subtiele overgang tussen de verschillende grijstinten zien, hoe ze het besneeuwde landschap omvormen tot een abstract spel van vloeiende, organische vormen? Het spel van licht en schaduw creëert een sterk gevoel van diepte, zelfs in zwart-wit. Door het zachte licht en de delicate focus lijkt het landschap bijna tot een tweedimensionale compositie te zijn vervlakt. In haar serie 

 laat Vonplon ons op een bijzondere manier naar de natuur kijken: met een gevoel van nostalgie en melancholie. Haar beelden van het besneeuwde berglandschap ademen stilte, rust en eenzaamheid uit—een uitnodiging tot bezinning in de majestueuze stilte van de natuur. 

Untitled 1 from the series The Stillness of Existence

Created by Mayumi Hosokura in 2009-2011. The artwork is a c-print and displayed at 26 x 35.5 cm.

Een onstuimige wolkenlucht dient zich aan: zou het gaan regenen of waait het over? Het grootste gedeelte van deze foto wordt in beslag genomen door de dreigende lucht. Enkel onderin het kader is een stuk van het landschap te herkennen. Waar deze wolkenpartijen de ruigheid van de natuur symboliseren, zijn ze ook een teken van de constante verandering van de natuur. Wanneer je dit werk van de Japanse kunstenaar Mayumi Hosokura vergelijkt met andere foto’s uit haar serie 

 valt het misschien op dat deze foto een stuk donkerder is. Hosokura lijkt de foto expres onderbelicht te hebben om het gevoel van dreiging te versterken. Het monochrome kleurgebruik daarentegen is karakteristiek voor de beelden uit haar serie. 

Mayumi Hosokura was één van de kunstenaars die deel uitmaakte van de Foam Talent 2011 selectie. Haar serie 

 was te zien in Foam Magazine # 28 Talent Issue en de bijbehorend talent tentoonstelling. 

Untitled from the series Kazan

Untitled 6 from the series Kazan

Gemaakt door Mayumi Hosokura. Het kunstwerk is een c-print met een afmeting van 35,5 x 26 cm.

Wat valt je op aan de vormen op deze foto? De met mos bedekte boomstam is vanuit een perspectief vastgelegd dat de takken als een soort zonnestralen uiteen waaieren. De stam van de boom staat daarbij precies in het midden, als het ware de as van een wiel. Japanse kunstenaar Mayumi Hosokura hanteert in haar 

-serie een bepaalde esthetiek die haar beelden een dromerige, mysterieuze sfeer geeft en bijdraagt aan het poëtische karakter van haar serie. Naast haar gebruik van zacht en diffuus licht, zijn Hosokura’s beelden vaak monochroom en worden gekenmerkt door een subtiel kleurpalet van pasteltinten en grijstinten. Dit ingetogen kleurgebruik benadrukt de aandacht voor textuur en vorm, en geeft de foto's een fragiele schoonheid. 

Untitled 5 from the series Kazan

Gemaakt door Mayumi Hosokura in 2009-2011. Het kunstwerk is een c-print met een afmeting van 35,5 x 26 cm.

Laat het rustgevende beeld van de kleine waterval even op je in werken. Wat valt je op aan het water dat naar beneden valt? Door de lange sluitertijd van de camera krijgt het stromende water een wazige, zachte structuur. Eén van de bijzondere aspecten aan het werk van de Japanse kunstenaar Mayumi Hosokura is dat de beelden zowel op zichzelf, als in verhouding tot elkaar gezien kunnen worden. Vergelijk deze foto eens met Hosokura’s andere beelden uit de serie 

 van een vrouw verzonken in haar eigen gedachten. Ogenschijnlijk compleet verschillend qua onderwerp, valt er eenzelfde soort intimiteit te bespeuren in de werken. Het is pas wanneer je de beelden naast elkaar zit dat een tedere samensmelting van de mens en de grillige natuur te zien is.   

Untitled 4 from the series Kazan

Een foto is in staat onbewaakte momenten, die anders onopgemerkt voorbij zouden vliegen, vast te leggen. In dit werk van Mayumi Hosokura uit de serie 

 zit een naakte vrouw op de achterbank van een auto, verzonken in haar gedachten staart ze met afwezige blik naar boven. De snelheid van het voertuig vervormt het voorbijtrekkende landschap op de achtergrond tot een wazig geheel en het flikkerende licht tussen de bomen reflecteert in de autoruit. De rust van de scène binnenin de auto vormt een groot contrast met wat er zich buiten afspeelt. De Japanse kunstenaar speelt in haar serie met het idee dat fotografie de tijd stil kan zetten, waardoor mensen en landschappen hun schoonheid en jeugdigheid behouden. In plaats van een betekenis op te leggen, lijkt Hosokura de toeschouwer te stimuleren om zelf te fantaseren.  

Untitled 3 from the series Kazan

 creëert Mayumi Hosokura een delicate balans tussen het tastbare en het ongrijpbare, waarbij ze de grens tussen droom en werkelijkheid vervaagt. Een sterrenstelsel van sprankelende lichtpuntjes doordringt de blote rug van een jongen, wat een gevoel van intimiteit en mysterie oproept. Hosokura verweeft op subtiele wijze de vergankelijkheid van het menselijk lichaam met de oneindige grootsheid van de natuur, waarbij ze het contrast tussen de fragiele menselijke ervaring en de kosmische tijdloosheid laat zien. Haar beelden stralen een zachte melancholie uit, afkomstig uit het besef dat eeuwige schoonheid in de werkelijkheid een illusie is. 

Untitled 2 from the series Kazan

Het gebruik van licht en kleur valt op in deze foto van de Japanse kunstenaar Mayumi Hosokura. De koele blauwtinten in het beeld hebben een vervreemdend effect op twee onderwerpen die in de basis niets onnatuurlijks hebben. Het creëert een steriele en koude sfeer. Toch heeft het beeld ook iets kwetsbaar: hoe de witte, overbelichte handen, onttrokken van alle kleur of levendigheid, de vogel op tedere wijze omsluiten en omhooghouden om zo het naakte lichaam op de achtergrond af te schermen. Schoonheid en vergankelijkheid zijn belangrijke thema’s voor Hosokura, wat ook terugkomt in de andere beelden uit de serie. Onder de oppervlakte van de vervreemde en mysterieuze beelden toont Hosokura vaak een tedere samensmelting van de mens en de natuur zien. Mayumi Hosokura was één van de kunstenaars die deel uitmaakte van Foam Talent 2011. Haar serie 

Untitled 1 from the series Kazan

Gemaakt door Ivor Prickett in 2011. Het kunstwerk is een c-print met een afmeting van 79 x 79 cm.

De vier figuren in deze foto lijken op het eerste gezicht rustig wachtend op een rijtje te staan. Echter geven hun blikken en de menigte op de achtergrond een bepaalde spanning weg. 25 januari 2011 markeerde de start van de Egyptische revolutie, die zou duren tot het aftreden van president Hosni Mubarak op 11 februari. In de serie 

 legt documentaire fotograaf Ivor Prickett de massaprotesten op het Tahrirplein in Caïro, de hoofdstad van Egypte, vast. In tegenstelling tot de chaos in het heetst van de strijd, zijn het de momenten tussendoor die Prickett intrigeren. Zoals dit moment waarop een groep anti-regeringsdemonstranten gespannen de wacht houdt bij een barrière die is opgezet om te voorkomen dat eventuele Mubarak-aanhangers het 'bevrijde’ Tahrirplein betreden. Het is deze unieke benadering waarmee Prickett zich onderscheidt van de vele journalistieke fotoreportages uit conflictgebieden. Hoewel de sporen en spanningen van de revolutie duidelijk naar voren komen in 

, hebben de foto’s een zekere rust over zich door zijn gebruik van licht en kleur. 

Untitled from the series Days of Anger

Untitled 2 from the series Days of Anger

12 februari 2011: het is één dag na het aftreden van de Egyptische president Hosni Mubarak en een groep soldaten houdt een oogje in het zeil bij de drukte op het Tahrirplein in Caïro. Na drie weken van voortdurend publiekelijk protest eindigde het regime van Mubarak na 30 jaar. Hoewel de mannen alert om zich heen kijken, lijken ze ook ontspannen te poseren voor de camera. Aan de linkerkant is nog net te zien hoe iemand met de Egyptisch vlag in de hand achter de groep zwaarbewapende mannen in legeruniform langsloopt. Ondanks het intimiderende aanzicht zorgen de zachte lichtval en de pasteltinten ervoor dat de foto een zekere rust uitstraalt. De Ierse fotograaf Ivor Prickett weet hiermee op een poëtische manier de onzekerheid van het moment vast te leggen. Tijdens zijn verblijf in het Midden-Oosten heeft Prickett de revoluties in Egypte en Libië, ook wel bekend als de Arabische lente, vastgelegd met zijn camera. De serie 

 toont hoe een protest op 25 januari 2011 overgaat in een 18 dagen durende strijd tegen de overheid met het aftreden van Mubarak als gevolg. 

Untitled 1 from the series Days of Anger

Gemaakt door Viviane Sassen in 2013. Het kunstwerk is een c-print op aluminium met een afmeting van 102 x 83 cm.

 voor het eerst ziet vraag je je misschien af of de afbeelding per ongeluk op z’n kop staat. Echter is dit precies zoals bedoeld door de Nederlandse kunstenaar Viviane Sassen. Het omdraaien van het beeld doet iets met onze perceptie van de zwaartekracht. In plaats van dat het kindje gelaten naar beneden hangt, stralen de nu opgeheven handen een soort kracht en sierlijkheid uit, als een engel uit een klassiek schilderij. Het is niet alleen het omdraaien van het beeld dat een vervreemdend effect heeft. Ook de aparte houding waarin de onderwerpen zijn verstrengeld en het verbergen van de gezichten en de gelaatstrekken creëren een mysterieuze sfeer en vormen in zekere zin ook een bepaald ongemak bij de kijker. Viviane Sassen fotografeerde veel in Kenia, het land van haar vroegste jeugdherinneringen. De omgeving, het licht, de kleuren en de mensen in het Oost-Afrikaanse land hadden een vormende invloed op haar iconische beeldtaal. Vergelijk deze foto eens met de andere werken van Viviane Sassen in de Foam collectie: 

, een jaarlijkse fotobeurs in de Westergasfabriek in Amsterdam waarvan Foam één van de oprichters was. 

Take Off

Gemaakt door Stephen Gill. Het kunstwerk is een pigmentprint op Canson Platine Fiber Rag met een afmeting van 78,6 x 60,8 cm.

Wat ervaar je wanneer je kijkt naar de kleuren en texturen in deze foto? Door de afwezigheid van een duidelijk onderwerp wordt de toeschouwer meegenomen in een spel van warme kleuren en abstracte vormen. In plaats van een verhaal te vertellen, lijkt deze foto eerder bedoelt om een gevoel over te brengen. 

 waarin Gill de intensiteit van het stadsleven in de Londense wijk Hackney probeert te visualiseren. In deze serie experimenteerde kunstenaar Stephen Gill met het fotografische proces door de negatieven in energiedrank te weken. Het resultaat is een dromerig beeld waarin bijna alle sporen van het originele beeld zijn verdwenen. 

 is als een visueel gedicht, waarbij de boodschap verscholen ligt onder het oppervlak.  

 werd bij het publiek geïntroduceerd tijdens de eerste grote overzichtstentoonstelling van de Engelse fotograaf Stephen Gill bij Foam. Naast 

 werden er onder andere werken getoond uit zijn series 

Untitled from the series Best Before End

Untitled 3 from the series Best Before End

Bij analoge fotografie wordt een ‘negatief’ beeld, waarin de kleuren omgekeerd zijn, in de donkere kamer omgezet naar een zogenaamd positief beeld – de uiteindelijke foto. Dit is een technisch proces met veel handelingen. Kunstenaar Stephen Gill speelt met dit proces door de stappen te veranderen. In zijn serie 

 doet hij dit door het negatief onder te dompelen in energiedrank. Hierdoor ontstaat niet alleen een prachtig kleuren palette op het fotonegatief, maar kan Gill ook de foto vervormen. De zoete drank weekt namelijk de lichtgevoelige laag los van de foto, waardoor hij deze met een penseel kan bewerken. In dit geval heeft de bewerking geleid tot een bijna spookachtig portret met unieke kleuren en een fascinerende textuur. Het uiteindelijke beeld is een foto van het bewerkte negatief.  

Untitled 2 from the series Best Before End

nu te zien

Na veertien jaar de Londense wijk Hackney te hebben vastgelegd, voelde kunstenaar Stephen Gill dat zijn werk iets miste. Hoe vang je de intensiteit van het drukke stadsleven in een afbeelding? Door te experimenteren bij zowel het maken als het ontwikkelen van zijn analoge foto’s, kwam hij tot nieuwe methoden om dit gevoel in beeld te brengen. In de serie 

 experimenteerde Gill bijvoorbeeld met energiedrank: de negatieven liet hij weken in deze zoete vloeistof, wat de lichtgevoelige laag op de filmrol deed verzachten. Het resultaat is een abstract beeld met prachtige warme kleuren, zoals te zien is in deze afbeelding. Welk gevoel krijg jij bij deze foto?  

Untitled 1 from the series Best Before End

Gemaakt door Stephen Gill. Het kunstwerk is een pigmentprint op Canson Platine Fiber Rag met een afmeting van 111,76 x 111,76 cm.

Hoe benaderen fotografen het medium op vernieuwende manieren? Tal van kunstenaars experimenteren met fotografische technieken om zo de beperkingen van het medium te omzeilen en zo de grenzen van het fotografie verleggen. 

 gemaakt door de Engelse kunstenaar Stephen Gill. Door het combineren van verschillende perspectieven–groot versus klein, ver versus dichtbij–speelt Gill met de schaal van de onderwerpen in zijn foto’s. De toevoeging van de meetlat aan de collage versterkt dit effect nog meer door te suggereren dat de takken in de achtergrond in dezelfde orde van grootte zitten als de pissebedden. Door de details te benadrukken, lijkt Gill de kijker uit te nodigen om na te denken over relatie tussen mens en natuur en hoe andere organismen de wereld om ons heen begrijpen. 

Untitled from the series Talking to Ants

Untitled 2 from the series Talking to Ants

Gemaakt door Fleur van Dodewaard in 2012. Het kunstwerk is een inkjetprint op aluminium en wordt weergegeven op 35 x 29 cm.

Hoe verhoudt fotografie zich tot de beeldhouw- en schilderkunst? De Nederlandse kunstenaar Fleur van Dodewaard verkent dergelijke vragen in haar werk. Net zoals haar 

 een hedendaagse conceptuele interpretatie van het klassieke stilleven. Zo minimalistisch als het werk is, zo complex zijn de vragen die het opwerpt.  

 speelt Van Dodewaard met de grens tussen verschillende kunstvormen en onderzoekt ze waar deze vervagen. Beeld 

, met zijn twee rode strepen tegen de lichte vlakken, had net zo goed een minimalistisch schilderij kunnen zijn. Het is enkel de schaduw van het rode blokje die de diepte in de compositie verraadt. Op deze manier speelt Van Dodewaard met het idee van beeldhouwkunst en creëert ze een fotografische sculptuur waarin de toeschouwer als het ware naar een driedimensionaal object kijkt door de lens van de fotografie. 

Analogue

Mahler IV

Sheung Yiu

Jaclyn Wright

Cansu Yıldıran

06.09.2004

System 8, from the series Kosmos

Untitled, 2015. New York, USA.

Maldoror #2

Catch, 2012

Untitled

Untitled

Untitled

Untitled

Untitled

Untitled

Untitled

Untitled

Untitled

Take Off, 2013

Untitled

Untitled

Untitled

Untitled

#4 / Red