Sepuya gaat in zijn tentoonstelling Double Enclosure de dialoog aan met zichzelf als kunstenaar, zijn onderwerpen en de toeschouwer. Hij becommentarieert het medium van fotografie als constructie van verlangen: het verlangen om dingen vast te leggen, te kijken, aan te raken en te bewaren. Door een combinatie van gedrapeerde stof, zorgvuldige inkadering en gelaagdheid van afbeeldingen van bestaand werk, ziet de kijker armen, dijen, torso's en handen, maar zelden het hele lichaam van het onderwerp. De toeschouwer wordt hiermee visueel uitgedaagd om de constructie van het beeld te ontrafelen. Met deze beeldende strategie, waarmee hij verwijst naar een homo-erotische visuele cultuur, onderzoekt hij de productieve en kritische kracht van verlangen als essentieel onderdeel van zijn werk.
De tentoonstelling bestaat uit een vrije selectie aan werken uit series die Sepuya ontwikkelde in de afgelopen drie jaar. Zijn foto's bevatten vaak fragmenten of samenvoegingen van eerder werk, die als stroken of knipsels in het beeld verschijnen, de cameralens overlappen of op de studiospiegel zijn geplakt waarin hij fotografeert. Hij houdt zich ver verwijderd van digitale toepassingen, door in zijn studiospiegel te schieten en zijn variatie aan materialen samen te trekken in één vlak. Zijn beelden zijn dus geen achteraf gemaakte collages, maar ingenieuze composities die voor de lens worden gecreëerd en in één keer worden vastgelegd. De geportretteerden, de camera en zijn statief en afdrukken van eerdere afbeeldingen komen zo samen in gelaagde, collageachtige composities, die een actieve vorm van kijken vereisen. Door constant de camera als centraal motief in het beeld tot ons te richten, maakt Sepuya bovendien de toeschouwer bewust van zichzelf. De constructie van beeld gebeurt immers niet alleen via de fotograaf, maar is sterk afhankelijk van de interpretatie van de kijker. Paul Mpagi Sepuya speelt hiermee een zelfbewust spel van presentatie en verhulling, het verkennen van oppervlak en reflectie, lens en spiegel, aanraken en traceren. Zijn provocerende aanpak wekt een gevoel van verlangen op, om te zien wat verborgen is.
Bezoek Paul Mpagi Sepuya - Double Enclosure, andere tentoonstellingen en events als Foam Member.
De tentoonstelling is tot stand gekomen in samenwerking met Yancey Richardson Gallery, New York; Team Gallery, New York / Los Angeles; en Document Gallery, Chicago.
Foam wordt ondersteund door de BankGiro Loterij, De Brauw Blackstone Westbroek, Gemeente Amsterdam, Olympus en de VandenEnde Foundation.
Hoewel formalistisch in benadering, is het werk van Paul Mpagi Sepuya ook diep persoonlijk van aard. Hij werkt nooit met modellen, maar uitsluitend met vrienden, muzen en intimi. Velen van hen zijn niet alleen geliefden, maar ook schrijvers en kunstenaars die elkaar kruisen in de creatieve, sociale en seksuele sferen van de queer-gemeenschap. Ook de kunstenaar zelf duikt regelmatig op in zijn foto’s: half verscholen achter zijn camera, prints of draperieën, zijn lichaam opgebroken in spiegels en reflecties, of zijn lichaamsdelen die in het kader van de foto reiken naar de geportretteerden – het zijn gefragmenteerde zelfportretten. Het splijten van het blikveld geeft ruimte voor een andere ervaring van de relaties die zich binnen het kader van de foto afspelen. De vermenging aan ledematen van voornamelijk mannen breekt bovendien met de genormaliseerde male gaze: de manier waarop de beeldende kunsten en literatuur de wereld voorstellen en weergeven vanuit een mannelijk, heteroseksueel perspectief. Sepuya’s visuele strategie waarmee hij het beeld en de representatie van zijn onderwerpen reorganiseert, geeft ruimte voor een queer gaze die zowel formeel als informeel afstand neemt van de normen van fotografische representatie. Sepuya’s werk is daarmee niet alleen een dialoog van relaties maar ook van ideeën rondom representatie, identiteit en seksualiteit.
OVER PAUL MPAGI SEPUYA
Paul Mpagi Sepuya (geb. 1982, VS) woont en werkt in Los Angeles (VS). Hij studeerde fotografie aan de University of California Los Angeles en de New York University Tisch School of the Arts. Sepuya's werk is te zien geweest in tal van solo- en groepstentoonstellingen, waaronder recentelijk in Being: New Photography 2018 in het Museum of Modern Art en in Trigger: Gender as a Tool and a Weaponin het New Museum in New York. Zijn werk is onder andere opgenomen in de collecties van het Whitney Museum of American Art, het Solomon R. Guggenheim Museum en het Carnegie Museum of Art.